Ελληνικά Νησιά!!! (Μέρος Β)

Είστε σ' ένα νησί και ψάχνετε παραλίες για να κάνετε το μπάνιο σας;

Ρίξτε μια ματιά στα παρακάτω βίντεο.

Λευκάδα!!!(Θοδωρής - Παναγιώτης-Κατερίνα)

Σύρος!!!(Μαρίνα - Βασίλης - Πάρης)





Κρήτη!!!(Χρήστος-Ελένη)

 

Ελληνικά Νησιά!!! (Μέρος Α)

Δεν ξέρετε σε ποιο νησί της Ελλάδας να πάτε διακοπές;

Πάρτε μια γεύση από τα βίντεο που δημιουργήσαμε με τις όμορφες παραλίες μας!!!

Ρόδος!!! (Παναγιώτης - Ειρήνη - Αθηνά)

 



Ζάκυνθος!!! (Σοφία - Άγγελος -Χρήστος)



 Σαντορίνη!!! (Μαριάννα - Γιώργος Μ.)



Υπέροχος πλανήτης Γη

Η σημασία του νερού

Σταυρόλεξο

Η Αφίσα μας...

Οικογένειες λέξεων

νερό : νερουλάς, νερουλιάζω, νερουλός, νεροπότηρο, νεροφίδα ή νερόφιδο, νεροχύτης, νερόβραστος, νεροκανάτα ή νεροκάνατο, νεροκουβαλητής,  νερομπογιά, νερόμυλος, νεροποντή, νεροσωλήνας

ύδωρ: υδάτινος, -η. –ο, η υδατοκαλλιέργεια, η υδατόπτωση, αφυδατώνω, η αφυδάτωση, ενυδατώνω, η ενυδάτωση, υδροδοτώ,  ο υδρατμός, η υδραντλία, ο υδράργυρος, ο υδραυλικός, η ύδρευση, το υδραγωγείο, η υδρόγειος, το υδρογόνο, υδροηλεκτρικός, -ή, -ό, το υδροπλάνο, υδροφόρος, -α, -ο, η υδρορροή, άνυδρος, -η, -ο, το ενυδρείο

θάλασσα : θαλάσσιος, θαλασσινός, -ή, -ό, θαλασσής, υποθαλάσσιος , παραθαλάσσιος, λαοθάλασσα, ανθρωποθάλασσα, θαλασσοπούλι, ακροθαλασσιά, λιμνοθάλασσα, θαλασσογραφία, θαλασσώνω, θαλασσοπνίγομαι, θαλασσοταραχή, θαλασσόλυκος, φουσκοθαλασσιά

λίμνη : λιμνάζω, παραλίμνιος, λιμνοθάλασσα

ποτάμι : ποταμίσιος, ποταμόπλοιο, παραποτάμιος, παραπόταμος 

Δημοτικά Τραγούδια

ΤΗΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ ΤΟ ΝΕΡΟ

Της Καλαμάτας το νερό,     

κόρη Καλαματιανή,             

έμαθα πως έχει βδέλλες,     

Καλαματιανές κοπέλες.                  

Και έσκυψα να πιω νερό,    

Κόρη καλαματιανή,             

αχ, να πιω και να γεμίσω,   

μαύρα μάτια ν’ αντικρίσω.  

Κι έπεσε το μαντίλι μου,    

κόρη Καλαματιανή,             

αχ, το χρυσοκεντημένο,      

μια χαρά ήταν το καημένο.  

Της Καλαμάτας το νερό,     

κόρη Καλαματιανή,             

έμαθα πως έχει βδέλλες,     

Καλαματιανές κοπέλες.                  

                                                          ΣΑΝ ΠΑΣ ΜΑΛΑΜΩ Μ’ ΓΙΑ ΝΕΡΟ

Σαν πας Μαλά – Μαλά – Μαλάμω μου

σαν πας Μαλάμω μ’ για νερό

σαν πας Μαλάμω μ’ για νερό

στη βρύση θα σε καρτερώ.

Κι αν σου τσακί – Μαλά – Μαλάμω μου

κι αν σου τσακίσω το σταμνί

κι αν σου τσακίσω το σταμνί

θα πας στο σπίτι σου άδεια.

Το έθιμο της νύμφης του νερού

Η νύφη τη Δευτέρα μετά τον γάμο της πήγαινε με συνοδεία στη βρύση του χωριού και έπαιρνε νερό για το καινούργιο της σπιτικό.

Είναι γνωστό ότι κατά τον παραδοσιακό γάμο η νύφη πριν να πάει στην εκκλησία για να στεφανωθεί, οδηγείται σε κάποια βρύση όπου τρέχει άφθονο και γάργαρο νερό. Εκεί λέγονται ευχές για ευτυχία και ευγονία του ζευγαριού. Στο νερό κάνουν αυτές τις ευχές γιατί το θεωρούν σύμβολο ευτυχίας.

Το στοιχειό της Γκούρας (Παράδοση από την Κορινθία)

Στο Γυμνοβούνι, κοντά στο χωριό Μάρκαση του δήμου Πελλήνης είναι μια κρύα βρύση με άφθονο νερό. Τη λένε Γκούρα, που θα πει στα αρβανίτικα κρύα. Αυτή η βρύση έχει κάτι περίεργο. Κάθε δειλινό το νερό της λιγοστεύει πολύ. Αυτή την ώρα το στοιχειό της βρύσης βάζει το πόδι του μπροστά στην τρύπα και φράζει το νερό. 

Το νερό στη λαϊκή παράδοση

-Την ώρα του τοκετού ρίχνουν νερό στην επίτοκο, για να κυλήσει το μωρό «σαν νερό».

-Μετά το γάμο, η νύφη κάνει το «κέρασμα της βρύσης», προσφέρει δηλαδή στη βρύση ψωμί ή καρπούς, για να εξευμενίσει τις δυνάμεις του νερού.

-Στο θάνατο, χύνεται όλο το νερό του σπιτιού για να ξεπλύνουν το μίασμα του θανάτου και όσοι μετέχουν στην κηδεία πρέπει να πλύνουν τα χέρια τους.

Παροιμίες από άλλες Χώρες

Παροιμiα από τη Βουλγαρiα

«Διψασμένο άλογο νερό δε διαλέγει»:Ο άνθρωπος που έχει ανάγκη, δεν φέρνει αντιρρήσεις, προκειμένου να ικανοποιήσει βασικές του ελλείψεις. Όμοια ελληνική: «Ο διψασμένος πίνει με σιωπή». 

                                                 Παροιμiα από τη Σερβiα

«Χτυπά το νερό να βγάλει βούτυρο»:Ματαιοπονεί. Λέγεται για τους κουτούς, που δεν μπορούν να καταλάβουν πράγματα οφθαλμοφανή. 

                                                  Παροιμiες από τη Ρουμανiα

«Όποιος πίνει νερό από ξένες χούφτες δύσκολα ξεδιψάει»:Όποιος βασίζεται σε ξένα μέσα και εφόδια, τα οποία δεν είναι σίγουρα, κινδυνεύει να αποτύχει.

 «Μη φτύνεις στο πηγάδι απ’ όπου θα πιεις νερό»:Μην είσαι αχάριστος. Μην προσπαθείς να βλάψεις αυτούς που σε βοηθάνε.

Φράσεις για το νερό

«Νερό και αλάτι»: Τη φράση τη χρησιμοποιούμε, όταν έχουμε μαλώσει και μετά τα ξαναφτιάχνουμε.

«Μια τρύπα στο νερό»: Τίποτα.

«Έβαλε νερό στο κρασί του»: Μετρίασε την οργή του ή τις αξιώσεις του.

«Βάζω το νερό στ’ αυλάκι»: Οδηγώ μια υπόθεση σε καλό δρόμο

«Χάνω τα νερά μου»: Βρίσκομαι σε αμηχανία εξαιτίας αλλαγής περιβάλλοντος.

«Κάνει νερά»: Λέγεται για πλωτό που μπάζει νερά από ρωγμές. Μεταφορικά παρεκκλίνει από τα υπεσχημένα.

«Μες στο νερό»: Λέγεται, για να δηλωθεί απόλυτη σιγουριά για κάτι.

«Κοπέλα σαν τα κρύα τα νερά»: Εξαιρετικής ομορφιάς.

«Το ξέρω νερό (νεράκι, σαν νερό)»:Το κατέχω καλά, μπορώ να το πω χωρίς καμιά δυσκολία.

 «Δεν δίνει του αγγέλου του νερό»:Λέγεται για φιλάργυρο άνθρωπο.

«Μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό»:Είναι ίδιοι.

« πνίγεται σε μια κουταλιά νερό»:όταν κάποιος τα χάνει πολύ εύκολα.

Η ΑΚΡΟΣΤΙΧΙΔΑ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ

Λέξεις.

Νύμφες,χιόνι,ο παππάς,Ιουλίου,ύδωρ,σφουγγάρι,βρύση,νεράκι,μάθημα,ντουζ

1) Στη μυθολογία κοντά σε ποτάμια και λίμνες ζούσαν   _ _ _ _ _ _

2) Αν δεν προσέχουμε θα πούμε το νερό   _ _ _ _ _ _

3) Η παγκόσμια μέρα του νερού είναι στις 22   _ _ _ _ _ _ _

4) Αγιάζει το νερό (με άρθρο)   _    _ _ _ _ _ _

5) Μια μορφή του νερού είναι   _ _ _ _ _

6) Φροντίζω να μη στάζει η   _ _ _ _ _   του σπιτιού μου.

7) Πλένω το αυτοκίνητό μου με   _ _ _ _ _ _ _ _ _   και όχι με το λάστιχο.

8) Ξέρει το   _ _ _ _ _ _   νεράκι.

9) Προτιμώ να κάνω   _ _ _ _ _   και όχι να γεμίζω την μπανιέρα μου

10) Ονομάζεται αλλιώς το νερό  _ _ _ _

Το αμίλητο νερό.

Στην ελληνική λαογραφία με τον όρο αμίλητο νερό ονομάζεται το νερό εκείνο που μεταφέρεται από νεαρές κοπέλες (ανύπαντρες) για την εκτέλεση του λεγόμενου μαντικού εθίμου του Κλήδονα. Συγκεκριμένα  το αμίλητο νερό μεταφέρεται από πηγή ή από πηγάδι ή ποταμό το βράδυ της παραμονής του εορτασμού της γέννησης του Αγίου Ιωάννη τον Βαπτιστή στις 24 Ιουνίου, αμέσως με την δύση του ηλίου. Χαρακτηρίζεται αμίλητο διότι κατά την μεταφορά του οι κοπέλες πρέπει να κρατήσουν απόλυτη σιγή εναντίον τον οποιοδήποτε αστειοτήτων πειραγμάτων, προκλήσεων ή και εκφοβισμών, αν υποστούν από τα αγόρια που προτρέχουν στον δρόμο τους ειδικά για αυτό τον σκοπό.

Ελληνική Μυθολογία

Στην ελληνική μυθολογία αρκετοί ποταμοί παρουσιάζονταν σαν θεοί. Ο Ωκεανός ήταν ο μεγαλύτερος ποταμός που ρέει γύρω από τη Γη, χωρίς εκβολές και πηγές. Ο Αχελώος ήταν ο πιο μεγαλοπρεπής από τους ποταμούς - γιούς του ωκεανού και είχε την ικανότητα  να μεταμορφώνεται άλλοτε σε δράκο και άλλοτε σε ταύρο. Το νερό αρκετές φορές συνδέθηκε και με τον φόβο!Για αυτό η θάλασσα και ο αγριεμένος ποταμός οδηγούσε τους ανθρώπους να εξευμενίζουν τους θεούς, για να αντιμετωπίσουν τους φόβους τους. Ο κατακλυσμός  των νερών περιγράφεται, πολύ συχνά στη μυθολογία. Η πιο γνωστή ιστορία κατακλυσμού είναι αυτή του Νώε και της κιβωτού του, από την Παλαιά Διαθήκη.

Αφαλάτωση

Η αφαλάτωση είναι η διεργασία αφαίρεσης αλάτων από μια αλατούχα ουσία και κυρίως  από αλατούχα ύδατα. Έτσι κατά επέκταση η αφαλάτωση είναι μια μέθοδος ανάκτησης πόσιμου νερού από θαλασσινό, υφάλμυρα ποτάμια και λίμνες. Εφαρμόζεται κυρίως σε περιοχές με ξηρό κλίμα, φτωχές σε πόσιμο νερό και με πρόσβαση σε θαλασσινό νερό. Τον εικοστό αιώνα με την εμφάνιση λειψυδρίας σε πολλές περιοχές της Γης. Όπως είναι γνωστό το 97,3 περίπου των παγκόσμιων αποθεμάτων νερού βρίσκεται στη θάλασσα  αναμειγμένο σε μεγάλες αναλογίες με διάφορα διαλυμένα άλατα σε τέτοια μορφή που η χρήση του,είτε ως πόσιμο,είτε ακόμα και για βιομηχανικές διεργασίες καθιστάται αδύνατη.

Τρεχούμενο νερό (Γεώργιος Δροσίνης)

Στου χωριού το μονοπάτι,
κάθε αυγή, κάθε καιρό,
σύντροφο έχω ένα διαβάτη:
το τρεχούμενο νερό.

Πότε πάει όπου πηγαίνω
με το βήμα μου το αργό,
πότε, σα μετανιωμένο,
πάει αυτό κι έρχομαι εγώ.

Μα κι αν έρχεται κι αν πάει,
σα δυο σύντροφοι καλοί,
περπατούμε πλάι πλάι,
του μιλώ και μου μιλεί

Εμφιαλωμένο Νερό. Χρήσιμες Πληροφορίες!

Από την εποχή των μύθων ακόμη, οι Έλληνες ήταν ανέκαθεν υπερήφανοι για τα νερά τους.
Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας εντυπωσιακή ανάπτυξη έχει εμφανίσει ο κλάδος του εμφιαλωμένου νερού, ο οποίος εξακολουθεί να έχει μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης, δεδομένου ότι η χώρα μας διαθέτει υψηλής ποιότητας υδάτινο πλούτο.
Τα εμφιαλωμένα νερά, σύμφωνα με οδηγία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διακρίνονται σε φυσικά μεταλλικά και επιτραπέζια.
Οι βασικές διαφορές του φυσικού μεταλλικού νερού από το επιτραπέζιο συνίσταται στα εξής:

• Το φυσικό μεταλλικό νερό δεν επιτρέπεται να υποβληθεί σε καμία επεξεργασία.
• Το φυσικό μεταλλικό νερό προέρχεται από πηγή.
• Το φυσικό μεταλλικό νερό διακρίνεται από το πόσιμο γενικά νερό από την φυσιολογική του σύσταση, που χαρακτηρίζεται από την περιεκτικότητά του σε μεταλλικά ιχνοστοιχεία και ανόργανα άλατα, τα οποία αποτελούν στοιχεία χρήσιμα για τον ανθρώπινο οργανισμό.
• Το φυσικό μεταλλικό νερό είναι εύγευστο, άοσμο και δεν χλωριώνεται.

Η μεγάλη χρησιμότητα του νερού στην διατροφή και στην υγεία του κάθε οργανισμού είναι επίσης αναμφισβήτητη. Καταναλώστε μεγάλη ποσότητα νερού κάθε ημέρα και θα δείτε σημαντική βελτίωση στην υγεία σας!!

Τραγούδι για το νερό!

Το ξεροστεριανό νερό

Λένε πως έχει αβδέλλες

Μα κείνο το μαργιόλικο

Βγάζει όμορφες κοπέλες.

Για πες μου ποιος σου τα  ‘πλεξε

Τα φρύδια σαν γαϊτάνι

Να δώσω εγώ τα πλεκτικά

Να τα ‘χουμεν ομάδι.

Να ΄χα νερό απ’  τον πλάτανο

Σταφύλι απ’ την κολόνα να ‘χα

Και την αγάπη μου να τη φιλώ στο στόμα

Αμυγδαλοτσακίσματα

Σου στέλνω χαιρετίσματα.

…….           

…….

……..

Ποίηματα

 «Το νερό»

Νεράκι, νεράκι, νεράκι

σε ευχαριστώ που ποτίζεις το αυλάκι.

Ακούστε, το νερό

με βοηθάει να ζω

Το νερό να ξέρετε

είναι … το φαγητό.

Αχ, νερό είσαι

τόσο μα τόσο πολύτιμο.

Το νερό είναι

πολύ ζουμερό.

Το νερό είναι

πάρα πολύ καλό.

                                                                        

                                                                             Water

Water in the sea

water in the river

water in bathroom

water in lake.

Water in everywhere!

water in the heart

water is life

water is animals

water is flowers                                          

Γιώργος Ζ.

Το νερό είν’ ιερό

και πολύ πολύ καλό.

Μα κι εμείς το σπαταλάμε

       το καλό μας δεν κοιτάμε.

Είναι και συσκευασμένο

στο εργοστάσιο φτιαγμένο.

Με σταγόνες δροσερές

όπως πάντα διαφανές.

Στα ποτάμια πάντα πάει

και στη θάλασσα κυλάει

Νερό-νερό πόσο σε αγαπώ

Και σε αγαπώ λες και είμαι στον παράδεισο.

Εγώ το νερό το θέλω

λες και είναι ένα ευρώ.

Μετά ο πλούσιος παίρνει το ευρώ 

και τι να δει ;

Μία πλημμύρα από νερό

και έσπασε το αυλάκι που ήταν γερό.

Μετά πλημμύρισε

όλο τον κόσμο.

Και στο τέλος τα νερά

έκαναν μαγεία και έβγαλαν φτερά.

Γιώργος Μ.

Παροιμίες και εκφράσεις με το νερό, στα Αγγλικά!

They look like two drops of water   (Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό)

He is like a fish out the water   (Είναι έξω από τα νερά του)

To make a whole into the water (Κάνω μια τρύπα στο νερό)

They are like water and fire   (Είναι σαν το σκύλο με τη γάτα)

It’ s raining cats and dogs    (Βρέχει καρεκλοπόδαρα)

Blood is thicker than water   (Το αίμα νερό γίνεται)

Spend money like water     (Ξοδεύει τα λεφτά σαν το νερό)

It is like drinking a glass of water    (Είπε το μάθημα νεράκι)

Εκφράσεις με το νερό

Θολώνω τα νερά.

Μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό!

Είπε το μάθημα νεράκι!

Καπετάνιος του γλυκού νερού.

Πάω με τα νερά του.

Το αίμα νερό δε γίνεται.

Ο βρεγμένος το νερό δεν το φοβάται.

Στην αναβροχιά καλό είναι και το χαλάζι.

Μου κάνει νερά!

Είμαι έξω από τα νερά μου.

Τι θα μπορούσαμε να ρωτήσουμε τους μαθητές για την εξοικονόμηση του νερού στο σχολείο;

Που χρησιμοποιούμε το νερό; Πως γινόταν παλιότερα η ύδρευση της πόλης μας;

Το νερό

Αλφειός και Αχελώος

Ο μύθος της Σύριγγας

Η Θεά Άρτεμις λούζεται στα ιαματικά λουτρά των Θερμών…

… κι ενώ περιδιάβαινε η θεά Άρτεμις τους τόπους στην αρχαία Ελλάδα, σταμάτησε την περιήγησή της στην αρχαία κώμη των Θερμών.

Μαγεύτηκε από το φυσικό τοπίο, το φως, τον ήλιο που έλουζε τον τόπο αυτό. Στάθηκε και θαύμαζε τα ιαματικά νερά που έτρεχαν από τις πηγές τριγύρω της.

Κάλεσε μαζί της και τις νύμφες, τις Ναϊάδες και τις Υδριάδες, για να λούζονται μαζί, να ξεκουράζονται και να απολαμβάνουν το νερό της ζωής.

Διέδωσε το μυστικό της σε όλους τους αρχαίους θεούς του Ολύμπου και η αρχαία κώμη των Θερμών έγινε η αγαπημένη τους πόλη.

Όσο η Θερμία Άρτεμις λουζόταν στα ιαματικά νερά των Θερμών μαζί με τις Νύμφες, κάλεσε και τον αδελφό της Απόλλωνα να επισκεφθεί και να θαυμάσει τον όμορφο τόπο με τα θαυματουργά νερά του. Και ο Απόλλων μαγεύτηκε από το φως που περιέλουζε αυτόν τον τόπο, τα τρεχούμενα ιαματικά νερά του, το απαράμιλλο και γαλήνιο φυσικό τοπίο και αποφάσισε να χτίσει εδώ το θρόνο του για να χαίρεται τη ζωή.

Η φήμη των Θερμών με τα θαυματουργά νερά όμως διαδόθηκε ακόμα περισσότερο και αργότερα στον ίδιο τόπο προσέτρεχαν οι Σπαρτιάτες στρατιώτες για να ξεκουραστούν και να θεραπευτούν ύστερα από τις σκληρές μάχες κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου. Όμως και αργότερα στον ίδιο τόπο, ο Ρωμαίος πολιτικός και στρατιωτικός Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας, βρήκε στα ίδια θαυματουργά νερά, τη θεραπεία στη δερματική ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε.

Ακριβώς εδώ, στην αρχαία κώμη των Θερμών, τη σημερινή όμορφη Λουτρόπολη, το Λουτράκι, μέσα από το μύθο και την ιστορία, η αρχαία εναλλακτική προσέγγιση για θεραπεία, ξεκούραση και αναζωογόνηση, συνεχίζεται…

Το υπερσύγχρονο LOUTRAKI THERMAL SPA, σας καλωσορίζει και σας υποδέχεται, για να φροντίσει αποκλειστικά για εσάς, την προσωπική σωματική σας υγεία, και να σας αποκαλύψει τα υπέροχα μυστικά του, που θα σας χαρίσουν υγεία, ευεξία, αναζωογόνηση, ομορφιά και χαλάρωση με τη ζωογόνο δύναμη του Ιαματικού νερού Λουτρακίου.  

http://www.loutrakispa.gr/index.php/loutrakithermalspa.html

Εργασία Ζ

Εργασία ΣΤ

Εργασία Δ

Εργασία Ε

Εργασία Β

Εργασία Α

Εργασία Γ

Επίσκεψη στα Ιαματικά Λουτρά!

Την Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, μαζί με τους δασκάλους μας, επισκεφθήκαμε τα Ιαματικά Λουτρά της πόλης μας!

Μπορείτε να πληροφορηθείτε για αυτή μας την επίσκεψη, πηγαίνοντας στην ιστοσελίδα του σχολείου μας:

http://2dim-loutr.kor.sch.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=132&Itemid=129

Το νερό της πόλης μου

Επιτραπέζιο   ν ε ρ ό

    Λέμε το νερό που πίνεται, το πόσιμο νερό, το νερό που φθάνει σ' όλα τα σπίτια. Είναι από γεωτρήσεις του Δήμου σε διάφορες περιοχές του Λουτρακίου και είναι επιστημονικά αναγνωρισμένο. Χαρακτηρίζεται ως διουρητικό και άριστο ορεκτικό επιτραπέζιο νερό.Έχει διαύγεια τέλεια, οσμή καμία,γεύση ευχάριστη, περιέχει μεγάλη ποσότητα  μεταλλικού μαγνησίου που το κάνει εξαιρετικά πολύτιμο. Είναι νερό – φάρμακο και κυκλοφορεί εμφιαλωμένο σ όλες τις χώρες της Κοινότητας.

         …     Νερό κρυμμένο μέσα στη γη

Το  πόσιμο νερό προέρχεται απ΄τη βροχή ή το χιόνι.Μέρος του νερού περνάει μέσα από τα πετρώματα της γης και συγκεντρώνεται στο υπέδαφος σε τεράστιες λεκάνες.Σ’ αυτό βοηθούν τα πετρώματα των Γερανίων που αποτελούνται από σπασμένο ασβεστόλιθο που επιτρέπει το πέρασμα τουβρόχινου νερού.Αυτό συγκεντρώνεται στη λεκάνη του Λουτρακίου που ξεκινάει από τους πρόποδες του βουνού και φθάνει ως νότια ως το ποτάμι του Πραθίου και ανατολικά ως τους λόφους.Αδιάβροχη επένδυση στη λεκάνη αποτελεί ο άργιλος  ,ο οποίος δεν αφήνει το νερό να διέρχεται και να χαθεί.Τα πετρώματα που βρίσκονται ακριβώς πάνω,γεμίζουν με νερό και ονομάζονται υδροφόρα στρώματα.Το ψηλότερο επίπεδο νερού σ’ ένα τέτοιο στρώμα αποτελεί τον υδροφόρο ορίζοντα .

    Μάθ ε και  α υ τ ό :

Τ ο νερό που πίνουμε δε χλωριώνεται! Αυτό μπορεί να συμβεί πολύ σπάνια , μόνο όταν παρουσιαστεί μόλυνση.Το νερό ελέγχεται από τα εργαστήρια του Δήμου, κι αν παρουσιαστεί κάτι ειδοποιείται η υγειονομική υπηρεσία.

Έχουμε το προνόμιο να χρησιμοποιούμε για όλες τις ανάγκες μας ένα καθαρό και υγειινό νερό, από τα καλύτερα του κόσμου.Είναι όμως σωστό να χρησιμοποιούμε μιας τέτοιας ποιότητας νερό για όλες τις ανάγκες μας;

             Τ ο  ν ε ρ ό   π ε ρ ι έ χ ε ι

• Α ν ι ό ν τα ανθρακικού ασβεστίου ,χλωρίου,νατρίου,θείου κ.α
• Κ α τ ι ό ν τα ασβεστίου,μαγνησίου, νατρίου,καλίου,κλπ.

Γ ι ‘ α υ τ ό     εί ν α ι     μ ο ν α δ ι κ ό!

Ο σταγονούλης...

Νερό...

Υδρίες - Κανάτες - Στάμνες

Υπόγειο νερό

Εξοικονομηση νερού και όχι σπατάλη

Λεξιλόγιο τοίχου

Νερό και Παράδοση

Παλιότερα, που η σχέση ανθρώπου – φύσης ήταν στενότερη, το νερό είχε σημαντική θέση στα ήθη και τα έθιμα της κάθε περιοχής. Όταν τα χωράφια ταλαιπωρούνταν από την ανομβρία και την ξηρασία ο ιερέας τα ευλογούσε και μαζί με τους πιστούς παρακαλούσαν το θεό να βρέξει κάνοντας λιτανείες των εικόνων μετά το τέλος της λειτουργίας.

Ένα άλλο έθιμο είναι η Πιρπιρούνα και παρατηρείται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Αφού στολίσουν τα παιδιά ένα κοριτσάκι με πρασινάδες περνούν από όλα τα σπίτια και τραγουδούν τραγούδια που παρακαλούν το θεό για βροχή:

Πιρπιρούνα περπατεί, το Θεό παρακαλεί, για να βρέξει μια βροχή, μια βροχή μια σιγανή για να γεν' τα στάρια μας και τα καλαμπόκια μας. Μπάρις μπάρις τα νερά, μπάρις μπάρις τα κρασιά

Οι νοικοκυρές βρέχουν την Πιρπιρούνα και την κερνούν για το καλό. Το ίδιο έθιμο παρουσιάζεται στον Πόντο αλλά το ρόλο της Πιρπιρούνας εδώ έχει μια σκούπα, χορταρένια με μακρύ κοντάρι, στολισμένη με λουλούδια και πρασινάδες. Στην Εύβοια στολίζουν έναν άνδρα ο οποίος φορά και ένα κουδούνι. Τα τραγούδια έχουν παρόμοιο περιεχόμενο και το έθιμο αυτό συμβαίνει στο τέλος της άνοιξης, γιατί συχνά υπάρχει ξηρασία.

Έθιμα σχετικά με το νερό συμβαίνουν και την Πρωτοχρονιά σε όλη τη χώρα. Ο καινούργιος χρόνος συνδυάζεται με το φρέσκο νερό για να έχουν οι άνθρωποι υγεία, καλή σοδειά, ευτυχία. Αφήνουν προσφορές στη βρύση ή στην πηγή για να καλοπιάσουν το ξωτικό ή τη νεράιδα του νερού. Στη Σκύρο ρίχνουν γλυκά στο νερό για να το γλυκάνουν ενώ στον Πόντο όποιος βρει το φλουρί της βασιλόπιτας έπρεπε να σηκωθεί πρωί πρωί, να πάει στη βρύση και να φέρει νερό.

Στην Αιτωλία «ταΐζουν» τη βρύση με ένα μείγμα από καρπούς, τα πολυσπόρια. Το παιδί πρέπει να παραμείνει αμίλητο και από το «αμίλητο νερό» που θα φέρει πλένονται όλοι για τα χρόνια πολλά.

Στην Εύβοια καλημερίζουν πρώτα τη βρύση και μετά τους άλλους. Στη Λέσβο καθώς χύνουν το «αμίλητο νερό» εύχονται για παραγωγικότητα των ζώων.

Γενικά η άφθονη ροή του νερού  παρομοιάζεται με την αφθονία αγαθών. Ο κλήδονας (αρχαία Ελληνικά Κληδών =οιωνός) είναι ένα ακόμα έθιμο που λαμβάνει χώρα στις 24 Ιουνίου, του Αι Γιαννιού. Δύο παιδιά, όχι ορφανά, αμίλητα παίρνουν νερό (αμίλητο νερό) από τρεις βρύσες και το ρίχνουν σε πήλινο δοχείο, στο οποίο όσοι συμμετέχουν στο έθιμο ρίχνουν δαχτυλίδια, σκουλαρίκια, χάντρες κ.λ.π. Σκεπάζουν το δοχείο με κόκκινο πανί και το πρωί ανοίγουν τον κλήδονα τραγουδώντας και βγάζοντας απ’ το δοχείο ένα – ένα τα αντικείμενα που είναι μέσα. Ανάλογα με το τραγούδι που ακούγεται, όταν το κάθε αντικείμενο βγαίνει απ’ τον κλήδονα, φανερώνεται και η τύχη του ιδιοκτήτη του. Άλλωστε πιστεύεται ότι το νερό έχει στενή σχέση με την μαντική και ότι από τα νερά αναβλύζει η προφητική ικανότητα. Ύστερα τα κορίτσια τραγουδούν στους δρόμους σχετικό τραγούδι:

Κόρες με τα’ άστρα κίνησαν στη βρύση για να πάνε, να πάρ’ αμίλητο νερό, στον κλήδονα να πάνε. Αϊ-Γιάννη Κληδονάρη, που της μοίρας δίνεις χάρη, που της μοίρας δίνεις χάρη, Αϊ-Γιάννη Κληδονάρη.

Νερό και Θρησκεία

Η κατάδυση σ’ αυτό ή το βάπτισμα συμβολίζει την επιστροφή στην άμορφη, αμόλυντη πρωταρχική ύπαρξη, ενώ η ανάδυση την επάνοδο σε μια νέα μορφική εκδήλωση απαλλαγμένη από κάθε πρότερο μίασμα. Εκεί παραπέμπουν εξάλλου και το τελετουργικό λουτρό των αγαλμάτων στον αρχαίο κόσμο, το χριστιανικό ράντισμα και ο αγιασμός, το βάπτισμα κ.ά.

Η παγκοσμιότητα των «κατακλυσμιαίων μύθων» αποδεικνύει επίσης την πεποίθηση του ανθρώπου ότι το νερό είναι τιμωρός (πλημμύρα - καταστροφή) και καθαρτήριο συγχρόνως, αφού η ανάδυση σ’ έναν νέο κόσμο είναι η απαρχή μιας νέας πορείας.

Όπως συμβολίζεται ο θάνατος και η ανάσταση του ανθρώπου με την κατάδυση στο νερό, έτσι και ο κατακλυσμός αντιπροσωπεύει την καταστροφή του παλαιού κόσμου και την έναρξη ενός νέου. Κάθε φορά που ένας κατακλυσμός κατέστρεφε έναν πολιτισμό θεωρούνταν ως η τιμωρία για το διεφθαρμένο αυτό κόσμο. Εφόσον ο αμαρτωλός άνθρωπος καταστρέφεται δημιουργείται ένας νέος, ηθικός και ο παλιός δεν έχει την ευκαιρία να γίνει χειρότερος, γιατί παύει να υπάρχει. Η κιβωτός (ή η βάρκα) συμβολίζει τη θετική αξία του κατακλυσμού. Τη σωτηρία απέναντι στο θάνατο. Άρα ο θάνατος ίσως δεν είναι το τελευταίο ταξίδι του ανθρώπου αλλά το πρώτο, καθώς μετά απ’ αυτόν έρχεται η αναγέννηση.

 Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε ότι το νερό υπήρχε πριν από κάθε άλλη ύλη, προτού υπάρξει ζωή. Η δύναμη του νερού παρουσιάζεται με έντονες, χαρακτηριστικές εικόνες κατά την έξοδο των Ισραηλιτών από τη γη της Αιγύπτου όταν σχίστηκαν τα νερά της Ερυθράς Θάλασσας και πέρασαν οι Ισραηλίτες χωρίς να πάθουν το παραμικρό αντίθετα με τους Αιγυπτίους οι οποίοι καταπνίγηκαν ή όταν κτύπησε ο Μωυσής με το ραβδί του στο βράχο στη Ραφιδείν και άρχισε ξαφνικά να τρέχει από το βράχο νερό, για να πιει ο λαός.

“Ἀρχή τοῦ κόσμου τό ὕδωρ καί

ἀρχή τῶν Εὐαγγελίων ὁ Ἰορδάνης”

                   Κύριλλος Ιεροσολύμων

Νερό και Μυθολογία

Από τα πανάρχαια χρόνια ο άνθρωπος συνειδητοποίησε ότι το νερό ήταν κι εξακολουθεί να είναι η βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη του πολιτισμού. Η πεποίθηση αυτή καθρεφτίζεται στις λαϊκές δοξασίες, στη μυθολογία και στις θρησκείες.

Το νερό συμβολίζει την αρχέγονη ουσία απ’ την οποία δημιουργήθηκαν όλες οι μορφές ζωής. Πέρα όμως από τις όποιες θεοποιήσεις, το νερό στάθηκε και ένα παγκόσμιο σύμβολο αγνότητας, διαύγειας και κάθαρσης. Σε όλες τις θρησκείες, από τις αρχαιότερες μέχρι τις πιο σύγχρονες, η επαφή με το νερό συνιστά αναγέννηση και κάθαρση. Το «αθάνατο νερό», η «πηγή της νεότητας», το «νερό της ζωής», αποτελούν μυθικές εκφράσεις της ίδιας αλήθειας: ότι στο νερό ενυπάρχουν η ζωή και η αιωνιότητα. Για πολλούς λαούς και σε πολλές εποχές το νερό αποτέλεσε σύμβολο ζωής και δημιουργίας.

Οι αρχαίες κοινωνίες θεοποίησαν το νερό. Η ελληνική μυθολογία είναι πλούσια σε μύθους και θαλάσσιες θεότητες (Ποσειδώνας, Πρωτέας, Νηρέας, Αλφειός, κ.α.) που σχετίζονται με το νερό.

Για τους Ιάπωνες, η στεριά σχηματίστηκε όταν μια σταγόνα της υγρής ύλης του χάους έπεσε πάνω στη Γη, ενώ οι Ινδοί πιστεύουν πως το νερό είναι απαραίτητο για την κίνηση του Σύμπαντος, επειδή κλείνει μέσα του τη δύναμη που το κινεί.

Ο θεός Ατούμ της αρχαίας Αιγύπτου γεννήθηκε από το νερό, και οι Μάγιας, στην Κεντρική Αμερική, το λάτρευαν σαν θεό. Μάλιστα πολλοί τίτλοι ευγενείας, των Μάγια, αφορούσαν το νερό, όπως το ύδωρ του Caracol που είχε αποδοθεί σε μέλος της αριστοκρατίας. Οι Ασσύριοι πίστευαν πως το Σύμπαν γεννήθηκε από το νερό.